درست از زمان شروع قرن بيستم ، ارتباط بين بيماريهاي سيستم گردش خون و كلسترول كشف شد .غلظت افزايش يافته كلسترول “بد“ و تري گليسريدهاي آزاد در پلاسماي خون ، مهمترين عوامل خطر آرتريواسكلروسيس ( Arteriosclerosis ) يا تصلب شرائين مي باشند .
زمانيكه خون آزادانه از ميان رگهاي خوني جريان دارد ، همراه با آن مواد مغذي و ضروري براي اكسيژن
( براي هر سلول ) تهيه مي شود .
در خون همچنين تركيباتي در گردش هستند كه ممكن است به سرخرگ ها از داخل آسيب برسانند . ( مانند رايكالهاي    آزاد ) تركيبات تشكيل شده در اين مسير ، بدين دليل آسيب وارد مي كنند كه در اين مكانها مواد چرب ( عمدتا كلسترول ) و پلاكتهاي خون رسوب مي كنند . بتدريج توده هائي كه سبب مسدود شدن جريان خون به بسياري از اندامها مي شوند تشكيل شده و در نتيجه اكسيژن كمتر و كمتر به اندامها رسيده و در نهايت پيشرفت كاهش اكسيژن بافتها منجر به نارسائي آنها ميگردد .
معمولا تنگ شدن ، تمام سرخرگها را در بر نمي گيرد ، بلكه اين امر در قسمتهاي خاصي بوقوع مي پيوندد . در بيشتر  مواقع به سرخرگهاي قلبي كه خون را به سمت قلب هدايت مي كنند بستگي دارد .
اما بايستي بخاطر داشت كه كلسترول همچنين يك عامل پيشرو بسيار مهم و ضروري براي اعمال ارگانيسمهاي حقيقي  به شمار ميرود ، تركيباتي مانند هورمونهاي جنسي ، هورمونهاي قشر فوق كليوي ، ويتامين D و اسيدهاي صفراوي .

طبقه بندي :
•     كلسترول بد ( LDL )
•     كلسترول خوب ( HDL )

كلسترول بد ( LDL = Low Density Lipoprotein )
گروهي از ليپوپروتئينها وجود دارند كه داراي دانسيته كمي هستند . اين گروه از ليپوپروتئينها ، از طريق انتقالشان از كبد به بافتها ، سبب افزايش سطح كلسترول در خون شده و بهمين دليل سبب تسريع در پيشرفت تصلب شرائين مي شوند .
سطح بالاتر كلسترول بد ، خطر بيماري قلبي را افزايش مي دهد زيرا اين شكل از كلسترول بر روي ديواره هاي سرخرگي رسوب مي كند .

جهت دانلود مقاله به صورت کامل و در فرمت PDF ، اینجا را کلیک کنید . ( حجم فایل: 217 کیلوبایت )